گزارش جلسه نقد کتاب بوف کور

گزارش هجدهمین جلسه باشگاه کتابخوانی انجمن ادبی بخوان با ما

جلسه نقد و بررسی کتاب “بوف کور” اثر صادق هدایت در تاریخ 1400/08/26 از ساعت 17 الی 19 با حضور اعضای باشگاه و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی در خانه باغ فرهنگ و هنر برگزار شد.

خانم مهسا خراسانی نشست را با پاره‌ای توضیحات در مورد نویسنده و کتاب آغاز کردند و سپس به نقد آن پرداختند و اعضا در ادامه نقطه نظراتشان را مطرح کردند.

کمتر کسی است که صادق هدایت را نشناسد؛ داستان‌نویس، مترجم، روشنفکر و در یک کلام ستاره‌ای پرفروغ بر دل آسمان ادبیات ایران. او را یکی از پدران داستان‌نویسی نوین ایرانی می‌دانند. حجم آثار و مقالات نوشته شده درباره نوشته‌ها، زندگی و خودکشی صادق هدایت بیانگر تأثیر ژرف او بر جریان روشنفکری ایران است. صادق هدایت در سال ۱۳۰۳ تحصیلات خود را در مدرسه سن لویی به پایان رساند و در سال ۱۳۰۵ راهی بلژیک شد و تحصیلات خود را در رشته ریاضی محض ادامه داد. وی در سال ۱۳۱۵ به هند عزیمت و با تکمیل کتاب بوف کور آن را روانه بازار کرد.

بوف کور مشهورترین اثر هدایت است که در هفتاد کشور و به سی‌ودو زبان مختلف ترجمه شده است. از این رمان بعنوان یکی از برجسته‌ترین آثار ادبی ایران یاد می‌شود. رمانی سمبلیک که از چنان عمقی برخوردار است که با تحلیل‌های مختلفی قابل بررسی است.

آندره بروتون، مؤسس جنبش فراواقع‌گرایی در فرانسه، بوف کور را جزو بیست کتاب شاهکار سده بیستم میلادی دانسته ‌است.

هنری میلر، نویسنده معاصر آمریکایی، درباره آن گفته‌ است: «بوف کور هدایت کتابی است که آرزو دارم روزی نظیر آن را بنویسم. مانند این داستان در هیچ زبانی ندیده‌ام. آن را واقعاً دوست می‌دارم.»

در سال ۱۹۸۷ نیز رائول روییز فیلمی را بر اساس آن ساخت.

چگونه می‌توان مرز میان خیال و واقعیت را تشخیص داد، آن‌گاه که بر هم می‌تازند؟ این رمان روایتی از عشق و نفرت است، روایتی پیچیده در لایه‌هایی تودرتو که گاه از ذهن راوی برمی‌آید و گاه از واقعیت. اثری سورئال که خواننده را لایه به لایه در پی خود می‌کِشد و در نهایت گیج؛ اما شیفته بر جای می‌گذارد. با شاهکاری مواجهیم که چنان مخاطب را به چالش می‌کشد که ناگزیر باید خود را آماده غوطه زدن در امواج متلاطم ذهن راوی کند.

جلسه در ساعت ۱۹ به پایان رسید.

کتاب خرمگس برای جلسه بعد معرفی شد.

به قلم: انوشه قناتیان

صادق هدایت نویسنده، مترجم و روشنفکر ایرانی بود. او را همراه محمدعلی جمالزاده، بزرگ علوی و صادق چوبک یکی از پدران داستان‌نویسی نوین ایران می‌دانند.

هدایت از پیشگامان داستان‌نویسی نوین ایران و نیز، روشنفکری برجسته بود. بسیاری از پژوهشگران، رمان بوف کور او را مشهورترین و درخشان‌ترین اثر ادبیات داستانی معاصر ایران دانسته‌اند.

هرچند آوازه هدایت در داستان‌نویسی است، اما آثاری از متون کهن ایرانی مانند زند و هومن یسن و نیز آثاری از نویسندگانی مانند آنتوان چخوف و فرانتس کافکا و آرتور شنیتسلر و ژان پل سارتر را ترجمه کرده است. او همچنین نخستین فرد ایرانی است که متونی از زبان پارسی میانه (پهلوی) به فارسی امروزی ترجمه کرده است.